Neden severim bu resmi oldum olası anlamadım.Kimi bakar "köprü" der geçer, kimi bakar "nehirdir, akar" der umursamaz.Ama ben bakınca öyle diyemem nedense.Göründüğünden daha fazlasını anlattığını düşünür;Van Gogh'a üzülür, ayrı bir kederlere dalarım.Köprüden çok yalnızlık görürüm her baktığımda, haykırış, kırılganlık, ölüm.Karşıya geçince bitecektir bütün derdi belki, yalnız kalmayacaktır; iki selvi ağacı gibi; özgür olacaktır başı bulutlarda, her şeyi arkada bırakacaktır.Ama karşıya geçebilirse... Aslında tam da Araf'tadır.
Delilikle, dahilik arasına sıkışmış bir ressam; Van Gogh. Belki biraz bencilce ama, iyi ki delirmişsin ve iyi ki dahi olmuşsun.Ve neden hepiniz sefalet içinde ölmek zorundasınız ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder